Szacuje się, że co roku ofiarą przestępstw (w tym ofiar przemocy) pada około 15% Europejczyków, czyli 75 milionów osób w Unii Europejskiej. Osoby, które padły ofiarą przestępstwa, mają różne potrzeby, od ofiary do ofiary. Aby sprostać tym potrzebom, wszystkie ofiary muszą być traktowane indywidualnie. Potrzeby ofiar można podzielić na 5 szerokich kategorii:
– pełne szacunku traktowanie i uznanie za ofiary
– ochrona przed zastraszeniem, odwetem i dalszym krzywdzeniem ze stony podejrzanego oraz przed doznaniem krzywdy w toku śledztwa i postępowania sądowego
– wsparcie, w tym natychmiastowa pomoc po przestępstwie, długoterminowa pomoc fizyczna i psychologiczna
– dostęp do wymiaru sprawiedliwości w celu upewnienia się, że ofiary są świadome swoich praw i rozumieją je oraz są w stanie uczestniczyć w postępowaniu
– odszkodowanie i przywrócenie, czy to poprzez odszkodowania finansowe wypłacone przez państwo lub przez sprawcę, czy w drodze mediacji lub innej formy sprawiedliwości naprawczej.
Celem ochrony osób pokrzywdzonych Unia Europejska opracowała Dyrektywę w sprawie praw ofiar, która ustanawia minimalne normy w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz gwarantuje, że osoby, które padły ofiarą przestępstwa, są uznawane i traktowane z szacunkiem. Muszą również otrzymać odpowiednią ochronę, wsparcie i dostęp do wymiaru sprawiedliwości. Dyrektywa istotnie wzmacnia prawa ofiar i członków ich rodzin do informacji, wsparcia i ochrony, prawa procesowe ofiar. Dyrektywa wymaga również, aby kraje UE zapewniły odpowiednie szkolenie dotyczące potrzeb ofiar dla tych urzędników, którzy mogą mieć z nimi kontakt.
Poniżej prezentujemy treść europejskiej Dyrektywy w sprawie praw ofiar.