Na obecnym etapie realizacji projektu zakończyły się badania w formie ankiet i wywiadów pogłębionych, które miały na celu zrozumienie stopnia wdrożenia Dyrektywy UE w sprawie ofiar. Wnioski nasuwające się z tych analiz wskazują na wysoce niewystarczalne działania państwa członkowskich w obszarze ochrony ofiar, które dotyczą dziedzin takich jak:
Informacja
W wielu przypadkach informacje otrzymywane przez ofiary są nadal przekazywane skomplikowanym językiem prawniczym. Jednocześnie informacje, które otrzymują ofiary, są często przekazywane w trakcie jednego spotkania, więc nie są one w stanie ich zapamiętać i zrozumieć nawet najbardziej podstawowych informacji.
Wsparcie
W wielu państwach członkowskich brakuje sieci wsparcia ofiar, które mogłyby systematycznie wspierać je. Dostęp do usług wsparcia często zależy od miejsca zamieszkania ofiary. Tym samym osoby zamieszkujące np/ obszary wiejskie mają znacznie mniesze szanse uzyskania pomocy.
Odszkodowanie
Wiele państw członkowskich nie było w stanie udzielić jasnych informacji na temat uprawnień ofiar w zakresie uzyskania odszkodowania. Co więcej proces ubiegania się o odszkodowanie jest skomplikowany (np. przejście z postępowania karnego do cywilnego) i często nie może zostać wszczęty bez adwokata. Proces składania wniosków o odszkodowanie jest czasochłonny i często skutkuje otrzymaniem przez ofiary bardzo niskich kwot rekompensaty finansowej.
Więcej informacji na temat projektu znajduje się na stronie internetowej projektu: